प्रकृति

प्रकृति

रामहरि पौड्याल

भरतपुर १२/१९३, चितवन

सुन्दर शान्त र हराभरा प्रकृति,

मान्छेको बस्तीमा हाँसेको छ,

जगतका सामू नाचेको छ |

छाडेर आफ्ना मोहनी रङ्गहरु,

बाँडेर आफ्ना मृदु मुस्कानहरु |

प्रकृति सजिएकी छ धर्तीभरि

मौसम अनुकूल,

मौसम प्रतिकूल |

बसन्तमा हासिदिन्छे,

शरदमा सहिदिन्छे |

गृस्ममा सेतै फुलिदिन्छे,

हिमाच्छादित धर्ती बनेर |

सहनुको अर्को नाम धर्ती रहेछ,

सहनशीलताको अर्को नाम प्रकृति रहेछ |

आदिकालदेखि अनादीसम्म,

धैर्यशील क्षमाशील प्रकृति |

अपरम्पार छ, प्रकृतिको बरदान !

ऋषिमुनिहरूको तपोभूमि,

शिबभगवानको क्रिडा भूमि कैलाश,

जीव जन्तुहरुको घना जङ्गल ...

सबैसबैमा लोभी मान्छेले धावा बोल्यो,

हेरिरह्यो प्रकृतिले अहंकारी मान्छेको जीजिविषा |

सहिरह्यो प्रकृतिले निक्रिस्ट मान्छेका कर्तुतहरु ,

फाँडीए बनजंगल,

खनिए खोस्रिए पहाड पर्वतहरु,

खनिजहरुका नाममा,

तेल भण्डारणका नाममा |

दिन दुई गुणा रात चौगुणा,

प्रकृति रित्तीई रहेकी छ

प्रकृति सिद्धिरहेकी छ |

प्रवाह छैन अघोरी मान्छेहरुलाई

लुछिनु लुटिनुको सीमान्त  कहिले ?

प्रकृति हेरिरहेकी छ अघोरी हातहरुलाई

प्रकृति देखिरहेकी छ निर्लज्ज मनहरुलाई |

प्रकृति सहिरहेकी छ आफूमाथिको बलत्कार,

मात्र मेरो कवी मन हात जोडी रहेछ,

प्रकृति बिर्सेर कैलेई पनि प्रतिसोधको सुनामी नहान !

प्रकृति बिर्सेर कैलेई पनि प्रतिसोधको सेन्डी नफ्याँक !!

सम्प्रति: संयुक्त अधिराज्य बेलायत