पानी

               पानी

रामहरि पौड्याल

भरतपुर १२/१९३, चितवन

पानी जीवन हो समस्त जगको सृस्टि बचाई दिने

पानी निर्मल हो समस्त भवको दृष्टि हँसाई दिने

 बाँच्छन हेर कसोरी मानिस सबै पानी नहुँदामाहाँ

काकाकुल छ देश गाउँ दुनियाँ बादल तिमी बर्सिध्यौ

                  १

पानी त्यो नभए अहो ! जगत त्यो सृस्टि कहाँ चल्छ रे ?

हाँसी खेली रमाउने प्रकृति त्यो वैलाउदैं झर्छ रे

पानीकै बलले टुसाइ फुलने लागे रुनै लौ हरे

पानी मै रहने अहो ! जीवन हो मुसकाउने लौ अरे

                  २

सुक्ता ख्वै सबनै मुहान किन हो पानी त्यसै पर्छ र ?

ढाल्छौ जोडबलै रुखादि सबले पानी त्यसै झर्छ र ?

कालो टम्म अहो ! जमेर नभमा सृस्टि अध्याँरो किन ?

जाउँ हे सबले मिलेर मनले पारौं सपरौं दिन |

                  ३

जोगाए धरती अमूल्य बनले पानी पर्यो झर्झर

लाए है सबले दृढ बचनले पारी हरियो बन

रोपी सुन्दर फूलका झिलिमिली फुल्दा तरेलीहरु

बाँचेरै दुनियाँ बचाउँ सबले हालौं सुसेलीहरु |

                                    ४

पानीकै छ मीठो सुस्वादु पन त्यो पार्ने अहो ! हर्ह्र्र

पानी नै नपिए समस्त भवमा बाँच्ला कुनै पो नर ?

गाउँ हे सबले पुकारी बलले पानी नहो जीवन

लाउँ हे सबले पुकारी दिलले बृक्षादि हो जीवन |

                  ५