भुइँचालो

रामहरि पौड्याल
भरतपुर १२ / १९३, चितवन

तिमी आउछौ भन्ने पक्का थियो
तर कहिले र कुन रुपमा आउछौ ?
त्यो ब्यग्र प्रतिक्षा,
अब सकिएको छ |
तिमी आयौ लामै प्रतिक्षा पछी
ठुलै हुकार गर्दै आयौ
देशै हल्लाउने गरी आयौ
देशै भत्काउने गरी आयौ |
हजारौंलाई बेकाल्मै लैजाने गरी आयौ
लाखौंलाई घरवारविहीन बनाएर गयौ
हजारौंलाई अङभङ बनाएर गयौ |
दशकौ देखिको तिम्रो प्रतिक्षा
अब सकिएको छ |
हाम्रो स्वाभिमानको अग्लो धरहरा !
युनेस्कोले तोकेको बिश्वो सम्पदा सुचिमा रहेका,
हाम्रा प्राचिन धरोहरहरु, मन्दिरहरु, गुम्बाहरु लडाएर गयौ,
हाम्रा आस्था, हाम्रा विश्वाश टुक्रा टुक्रा पार्ने गरी आयौ
बचेँनन हाम्रा अमुल्य सम्पदाहरू
कला र सन्स्कृतिका अबशेषहरू |

धन्य तिमी दिनको समयमा आयौ,

धन्य तिमी बिदाको दिन पारेर आयौ
नत्र यो देशमा कती सोत्तर पर्ने थिए ?

नत्र यो देशमा कती ठुलो मनविय सत्यानाश हुने थियो ?
हाइटि झै, चाइना र इन्डोनेसिया झै |
त्यस्को मात्र कल्पनाले पनि मलाई कम्पित गरिरहन्छ
भुइँचालो पछिका सयौ पराकम्पनले आतङ्कित पारेझै ।
मेरा नानीहरु तर्सिरहेका छन
दुनियालाई ठुलो सक परेको छ भूकम्प फोबिया
सधै हल्लाई रहेको, केहि ढल्दै गरेको लागि रहने
कसरी अब्यस्त रहनु दर्जनौ एफ्टर सक सगै ?

ए अघोरी मान्छे हरु हो ! अब त चेत
घरका तला गनेर आफुलाई खान्दनि ठान्ने,
शहरमा एउटा घर हुँदा थानकोट परका सबैलाई
पाखे मान्ने, तिम्रो दरीद्र मनसिकतालाई
दरिलो झापड भुइचाला ले दिएको छ |
भवन संहितालाई लत्त्यएर ,
दुई तलको स्विक्रिती लिएर चार तला थेपे पछी
दुई आना को जग्गामा पाँच तलाको तिम्रो घर
भुइ चालाले लडायो, कती बटुवा किचिये
कती छिमिके पुरिये तिम्रा पराक्रमले ?
हामी सबैले कामना गरौ !
फेरी अर्को भुकम्प नाअोस्
फेरी अर्को नर सम्हार नहोस्
प्रक्रिती बलबती छ क्ष्यण भर्मै सत्यनास पार्नमा
आउ हामी सबैले कामना गरौ,
यो बिपत्तिमा एक अर्कालाई शहयोग गरौ,
बिर्सेंर हिजोका सबै कटुताहरु
बिर्सेंर हिजोका सबै अहन्कार हरु
पालना गरौ भवन संहिता
पलना गरौ बिज्ञहरुको परामर्श
हामी मात्र ढलेका हौ,
हामी फेरी उठ्ने छौं एटम बम पछीको हिरोशिमा बनेर
हामी फेरी उठ्ने छौं सुनामी पछीको जापान बनेर
हामी फेरी उठ्ने छौं बिपत्ती पछीको नमुना नेपाल बनेर |